به همه چیز خیره میمانی!
به باران بی ابر... به نور بی خورشید وبه برگ سبزی
که به سان برگ زرد می افتد...
وهمچون گلبرگ شقایقی سرخ که پژمیمیرد..میمیری...
ولی زندگی زیباست وتا شقایق هست زندگی باید کرد...
ویا بهتراست بگویم تا برگ وشقایق و دشت و صحرا هست زندگی را با آن ها در آن ها
باید جست...!